ความทุกข์ทั้งหมดเกิดขึ้นจากตัวฉันเอง ตอนนี้ที่ฉันยอมรับสิ่งนี้แล้ว...

ด้วยการฝึกฝนให้ตระหนักถึงจิตใจของฉัน ความหมกมุ่นกับสามีของฉันก็ค่อยๆ ดีขึ้น มันทั้งหมดเกิดจากจิตใจของฉัน...

ฉันหมกมุ่นอยู่กับมัน ถ้าไม่สำเร็จฉันก็เมินมัน ฉันรับรู้ความรู้สึกนี้...

การติดอยู่ในความคิดเดียวทำให้จิตใจของฉันแคบลง ฉันตระหนักถึงเรื่องนี้...

เมื่อฉันทำงานและสิ่งต่างๆ ไม่เป็นไปตามที่ฉันต้องการ ฉันไม่อยากทำมันอีกต่อไป ฉันพยายามไม่ให้ชอบหรือไม่ชอบมีอิทธิพลต่อฉันมากเกินไป...